15 Temmuzda Saklananlar ve Gerçek Kahramanlar

          15 Temmuz gecesiyle ilgili çarpıcı analiz!

          O karanlık gecenin üzerinden 1 yıl geçti. 

Ülkemizi sahiplerine teslim etmek isteyen fetöcü teröristler karşılarında aslan yürekli halkımızı buldu. O yiğitler; tankların, savaş uçaklarının, bombaların, zırhlı araçların, otomatik silahların karşısına çıktı. Korkmadan, tereddüt etmeden. Direndi ve kazandı. Selam olsun karanlık geceyi aydınlatan yiğitlere, mekanları cennet olsun can veren şehitlerimize.

          Konusunun açılması bile zaman kaybı ancak o gecenin bir de alçakları vardı.

O alçaklar önce  bütün olup biteni rahatlarını bozmadan film seyreder gibi evlerinde seyrettiler. 2 kapsül biber gazı yeyince, tanzikli suyla ıslanınca, polise ağız dolusu küfürler edince, devletin ve milletin malına zarar verince kahraman olduğunu zanneden zevatlar nedense o gece korkularından mum olmuşlardı. Bırakın tanka, topa, bombaya kafa tutmayı, savaş uçaklarının sesi bile ürkütmüştü onları. Fetöcülerin Ak Partiyi ve Sayın Cumhurbaşkanımızı devirme amacında olduklarını anlayınca seslerini çıkarmamış da olabilirler. 

          Tabi bu söylediklerimiz o gece sokağa çıkamayıp bütün olanları üzüntü içinde takip eden, fetöcülerin başarısız olmalarını canı gönülden isteyen halkımızı ayırarak söylüyoruz. Sözünü ettiğimiz alçaklar, darbe/işgal girişimi başarısız olur olmaz ''böyle darbe mi olur, bunların hepsi senaryo, oyun'' diyen, aklının kontrolünü kaybeden alçaklar dır. Bu alçaklar darbe girişimi başarısız olur olmaz klavyelerin başına geçip alçalan zihniyetlerini yazıya dökenlerdir. Öylesine alçaldılar ki en sonunda çukur oldular. Sanki hayatları darbelerle geçmiş gibi böyle darbe mi olur dediler. Olmaz tabi. Tarihimizin hangi döneminde halk sokağa çıkıp darbecilere karşı direndi ki. 1960'ta darbe yapan cuntacılara teşekkür eden, çiçek verenler bile vardı. O alçaklar hangi kesimin darbecilere çiçek verip, teşekkür ettiğini iyi bilir. Çünkü aynı zihniyetteler. Fetöcü teröristler başarılı olsalardı emin olun sözünü ettiğimiz alçaklar ''hah şimdi oldu. evet bu bir darbe'' diyeceklerdi. Ama hayal ettikleri olmadı. Fetöcüler başarılı olamadılar. 

          Tabi başka bir durum daha vardı. Darbe girişimi başarı sız olunca üzülenler aslında korkağın ta kendileriydi. O gece korkudan dışarı çıkamayıp ''bütün bunlar senaryo'' diyenlerin bir kısmı, o güne kadar kendilerini kahraman zannediyorlardı. 3-5 yazarın gazıyla, bir kaç gazetenin pışpışlamasıyla devrimci, kahraman oluvermişlerdi. O gece tankın altına yatan, üstünden tank gecen, çıplak elleriyle tankı durdurmaya çalışan, kurşunların üstüne yürüyen gerçek kahramanları görünce bir andan bütün gerçeği gördüler. Gerçek kahramanla, sahte kahramanın kimler olduğunu anladı ve bu duruma çok bozuldular. İşte bu gibi sebeplerden dolayı o günden beri hazımsızlık, azmışlık, hasetlik ve alçaklık içinde saldırıyorlar.

Ne de güzel anlatıyor şu 4 dize bütün meseleyi;

          Şu yeryüzü er meydanı

          Gönül sevmez her meydanı

          Yüreksize yorgan döşek,

          Koç yiğite ver meydanı.

          Dedeler torunlarına, babalar evlatlarına 15 Temmuzu ve kahramanlarını anlatırken o alçakları da anlatacaklar. Anlatacaklar ki siyasi düşmanlığın insanı ne hale getirdiğini, nasıl alçalttığını öğrensinler diye. 

          Ülkemize düşman terör örgütleri Fetö, pkk, daeş, dhkp-c'ye karşı ülkesini savunurken şehit olan aslan yürekli kardeşlerimiz sizler de bize hakkınızı helal edin.